บนถนนของความเป็น "หนุ่ม"

Finding Vivian Maier : คลี่ปริศนาภาพถ่ายวิเวียน ไมเออร์ ภาพยนตร์เชิงสารคดีว่าด้วยเรื่องราวเกี่ยวกับ วิเวียน ไมเออร์   “ ช่างภาพสตรีทผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดที่ได้รับการค้นพบในศตวรรษที่ 21″ ที่ถูกชายหนุ่มชื่อ จอห์น มาลูฟ ไปค้นพบในปี 2007 จากการที่เขาประมูลกล่องฟิล์มเนกาทีฟมาได้หนึ่งกล่อง เพื่อเอามาใช้ประกอบหนังสือประวัติศาสตร์ที่เขากำลังเขียนอยู่ แต่ปรากฏว่าไม่เจอภาพที่ต้องการ กลับเจอแต่รูปภาพจำนวนมหาศาลจากช่วงยุคทศวรรษ 50 ที่ผู้หญิงคนหนึ่งถ่ายทิ้งเอาไว้ ซึ่งผู้หญิงคนนั้นเธอชื่อ “วิเวียน ไมเออร์“ และให้หลังจากนั้นหนังก็สับเกียร์พาคนดูเดินหน้าไปพร้อมๆ กับจอห์น มาลูฟ ว่า วิเวียน ไมเออร์ เธอคือใคร ผ่านผู้ให้สัมภาษณ์ที่รู้จักเธอ เอามาร้อยเรียงปะติดปะต่อเป็นภาพรวมตลอดเวลาที่เธอยังมีชีวิต ความน่าสนใจของหนังอยู่ที่การตามจอน มาลูฟ ไปสืบหาทำความรู้จักหลายๆ เรื่องเกี่ยวกับ วิเวียน ไมเออร์ ซึ่งพอยิ่งสอบถาม ตามหาข้อมูลต่างๆ ไปเรื่อยๆ ก็ยิ่งทำให้เห็นว่าชีวิตของ วิเวียน ไมเออร์ เป็นอะไรที่น่าสนใจ พอๆ กับเรื่องภาพถ่ายของเธอที่เก็บเอาไว้ใส่กล่องเป็นอย่างดี พร้อมล็อคกุญแจแน่นหนาเป็นแสนๆ ม้วน เรา

ด้วยความสดใหม่ของบทหนัง ตั้งแต่ภาคแรก และอัตราความสนุกอยู่ในระดับหลายกะโหลก ทำให้ The Purge ในภาคต่อเป็นอะไรที่น่าสนใจว่าหนังจะพาคนดูไปในทิศทางไหน กับประเด็นของบทหนังที่ได้สร้างชื่อไว้ จากภาคที่แล้วเรื่องประเด็นสังคมและการเมือง ที่หนังยังทิ้งรอยโหว่ (ที่ไม่สมประกอบและแนบเนียน) เอาไว้ให้คนดูตั้งคำถามขบคิด มาต่อกันในภาคนี้ หนังไม่ได้สานต่อหรือเน้นย้ำในประเด็นนั้น แต่หนังกลับเลือกไปเล่าเรื่อง “ประเพณีวันล้างบาป” ในสเกลที่ใหญ่ขึ้น คือจากเรื่องของคนในบ้าน เปลี่ยนมาเป็นเรื่องของคนนอกบ้าน ที่ต้องเอาตัวรอดจากคืนล้างบาปนรกแตกนั้น แน่นอน เมื่อหนังมุ่งความสนใจไปยังความบันเทิงเป็นหลัก แล้วทิ้งเรื่องบทที่สดใหม่ตั้งแต่เริ่มไว้กับภาคแรกไว้แบบเดิม The Purge: Anarchy เลยกลายเป็นงานภาคต่อที่มีทั้งได้และเสียหลายอย่างปะปนกันแบบตลบอบอวลระหว่างกำลังนั่งดู ที่ได้คือความบันเทิงแบบลุ้นระทึกที่ใหญ่ขึ้นของคืนวันล้างบาป ทั้งจากผู้ล่า และผู้ถูกล่า การขยายเรื่องจากภาคแรกที่ทำให้เห็นว่าการล้างบาปออกมาฆ่าคน ไม่ใช่เรื่องของการแก้แค้น หรือนึกสนุกของคนบางกลุ่ม แต่มันขยายวงกว้างมากกว่านั้น โดยมี