Movie Review : 3 Idiots (2009)


ถ้าลิสต์เพลงในมือถือ พอจะบอกได้ว่าเจ้าของลิสต์เพลงนั้นเป็นคนยังไง ลิสต์หนังที่ชอบ ก็พอจะบอกได้ว่าใครคนนั้น มีบุคลิก ลักษณะนิสัยยังไงบ้าง

และใครคนนั้นที่ว่า เธอก็ชอบ “เรื่องราวระหว่างทาง” มากกว่าจุดหมายปลายทาง เหมือนกับหนังเรื่อง 3 Idiots (2009) ที่แสดงออกมาให้เห็นตลอดเวลาเกือบ 3 ชั่วโมงเต็ม ชนิดปลายทางของหนังอย่างวิวที่ Ladakh กลายเป็นเรื่องรองลงไปเลย

3 Idiots (2009) เรื่องราวของสามสหายสุดซี้ Farhan Raju และ Rancho กับชีวิตในรั้ว Imperial College of Engineering (ICE) มหาวิทยาลัยวิศวะที่ดีที่สุดในอินเดีย ซึ่งหลังจาก 10 ปีให้ หลังจากจบการศึกษา Chatur กลับมาเพื่อจะเจอสามเกลอนั้น หลังจากเคยท้าทายตอนสมัยเรียนว่า ใครจะประสบความสำเร็จในชีวิตมากกว่า เพียงแต่การกลับมาเจอกันทั้งหมดนี้ไม่มีใครเจอ Rancho เพราะเขาหายตัวไปอย่างลึกลับตั้งแต่วันที่จบการศึกษาแล้ว และหลังจากนั้น หนังก็เล่าย้อนกลับไปตั้งแต่สมัยเรียน ไปจนถึงสาเหตุการหายตัวของ Rancho พร้อมกับการตามหาตัวเขา จากเบาะแสที่ Chatur ได้มา


นี่ถือได้ว่าเป็นหนังที่เสียดสีค่านิยมผิดๆ ของระบบการศึกษาของอินเดีย (รวมทั้งไทย) ได้แสบสันต์ หนังเปรียบเทียบการเรียนรู้ให้เห็นระหว่างการท่องจำไปเฉยๆ กับการเรียนรู้ที่อยากศึกษาอย่างถ่องแท้จริงๆ ว่าเป็นต่างกันยังไง โดยตัวแทนของสองอย่างนี้คือตัวละคร Chatur ที่เอาแต่ท่องจำ และมุ่งหวังที่จะให้ตนเองทำงานบริษัทใหญ่โตในอนาคต กับ Rancho พระเอกของเรื่อง ที่เรียนรู้ทุกอย่างแบบถ่องแท้ เพื่อนำเอาไปใช้เป็นประโยชน์ในชีวิตจริง


นอกจากนี้ หนังยังเล่นแทรกประเด็นเรื่องมิตรภาพของเพื่อน ความกล้าของตัวละครทั้งสามสหายให้ได้คิดตาม อย่าง Farhan ที่กล้าทำตามฝันไม่เป็นวิศวะ (แต่ต้องทนเรียน) แล้วไปเป็นช่างภาพถ่ายรูปสัตว์ป่า, Rancho กล้าไปบอกรักนางเอก แม้ว่าพ่อของฝ่ายหญิงที่เป็นอาจารย์สอนเขาในมหาลัย จะเป็นเกลียดเขา และเป็นไม้เบื่อไม้เมากันก็ตาม Raju กับความกล้าที่จะเอาตัวเองออกจากความกลัวส่วนตัว (กลัวสอบตก กลัวไม่ได้งานทำ กลัวชีวิตล้มเหลว) หลังจากที่ผ่านมาต้องคอยแต่บนบานศาลกล่าวกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย แทนที่จะเชื่อมั่นในตนเอง และอีกประเด็นของเรื่องที่ชอบคือ เรื่องพ่อแม่บังคับให้ลูกเป็นสิ่งที่พ่อแม่อยากให้เป็น แต่ไม่เคยถามลูกว่าชอบอะไร อยากเป็นอะไร อารมณ์ประมาณหวังดี แต่ที่จริงดันเป็นการประสงค์ร้าย จนเกิดผลเสียกับเด็ก ไม่ต่างอะไรกับกันฆ่าเขาให้ตายทั้งเป็น


หนังทำออกมาได้กลมกล่อมทั้งในความสนุก และแง่คิดอย่างลงตัว โดยเฉพาะอย่างหลังแล้วนั้น ดูจบแล้วพาลคิดถึงใครคนนั้นที่แนะนำหนังมาให้ดู ว่านี่อาจจะเป็นตัวตนของเขาแบบกลายๆ

ทำในสิ่งที่รัก ใช้แรงบันดาลใจในตัวเองผลักดัน มีความกล้า ชอบการเรียนรู้ และชอบเรื่องราว ความรู้สึกระหว่างการเดินทาง มากกว่าจุดหมาย

I Roam Alone ที่อยากให้มา We Roam Around ด้วยกัน

ปล.มีประโยคหนึ่งในหนังคือ “All Izz Well” ที่หนังเน้นย้ำจนทำออกมาเป็นเพลงเต้น (https://www.youtube.com/watch?v=fwIApTFkoTM) เป็นประโยคอารมณ์ประมาณเดียวกันกับประโยค “Hakuna matata” จากหนังการ์ตูน The Lion King ที่เอาไว้บอกให้กำลังใจตัวเองเวลามีเรื่องแย่ๆ

ปล2. สวยกว่าวิว Ladakh ก็มีแต่ยิ้มใครคนนั้นที่บอกให้ดูหนังเรื่องนี้

ปล3. หนังกวาดไป 37 รางวัล จากหลายสถาบัน หนำซ้ำยังเคยถล่มบ็อกออฟฟิศของอินเดียจนสร้างประวัติศาสตร์มาแล้ว

คะแนน 8.5/10

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

ขนมเด็กโบราณในความทรงจำ

Movie Review : อวสานโลกสวย (2016)

Movie Review : 12 Angry Men (1957) อย่าด่วนตัดสินใคร!