Movie Review : Pacific Rim (2013)
ถ้าอ่านกันแค่เรื่องย่อกับดูตัวอย่างหนัง
ส่วนใหญ่ต้องเข้าใจกันหมดเลยไปว่า Pacific
Rim คงไม่ต่างอะไรกันกับหนังหุ่นยนต์ต่อยกันกับสัตว์ประหลาดทั่วๆไป ที่เน้นขายฉากแอคชั่นไซไฟและซีจีจัดๆ
เอาใจคอหนังประเภทนี้
แต่พอสับตีนเข้าไปดูกลับพบว่า
Pacific Rim มีอะไรมากกว่านั้น เผลอๆนี้ไม่ใช่งานแอคชั่นจ๋า แต่มันคืองานดราม่าหลักๆ
ที่มีเมนูเสริม เป็นงานแอคชั่นไซไฟพอปรุงรสไม่ให้คอพวกบ้าพลังเสียใจ
สิ่งที่เห็นได้ชัดเลยก็คือ
การเน้นเล่าเรื่องการเชื่อมต่อสะพานกระแสจิตของคนบังคับหุ่นทั้งสอง
ประหนึ่งเสมือนเป็นคนคนเดียว ที่สามารถรับรู้ถึงเรื่องราวของกันและกันในอดีตได้
และดูเหมือนว่าตัวละครหลักทั้งหลาย ล้วนแต่ผ่านความเจ็บปวดในอดีต มีบาดแผลความหลังฝังใจ
กับกองทัพสัตว์ประหลาดในนามของ “ไคจู” อยู่พอสมควร
สำหรับคอแอคชั่นที่หวังจะเห็นหุ่นซัดกันกับสัตว์ประหลาดกันแบบบ้านถล่มตึกทลาย
อาจจะไม่หนำใจซักนิด ซึ่งก็อย่างที่บอกนั้นแหละ งานนี้เขาเน้นเรื่องการเชื่อมต่อกระแสจิต
ฉะนั้นการจะให้ขนอาวุธมายิงสัตว์ประหลาดกันแล้วจบไปดื้อๆ ไม่มีทางแน่นอน อีกทั้งอาวุธหลายอย่างๆก็ทำลายพวกมันลำบาก
ซ้ำยังพวกเป็นสัตว์ประหลาดที่มีวิวัฒนาการปรับเปลี่ยนพันธุกรรมให้ต่อต่านอาวุธได้
แถมมีชั้นเชิงในการรับมือกับหุ่นยนต์รบ (เจเกอร์) อย่างหลากหลาย
ซึ่งตรงนี้ถือเป็นความสนุกอีกอย่างของหนัง ที่ทำให้คนดูลุ้นอยู่ตลอดเวลา เพราะว่าเจเกอร์ไม่ได้เปรียบไคจูแม้แต่น้อย
เรียกว่าเป็นรองมาตลอดเลยล่ะ
ในส่วนของงานโปรดักชั่น
ภาพออกมาดูสวยสมจริง มีสีสัน ดูไม่หม่น
เพราะได้เรื่องแสงสีอันหลากหลายจากดวงไฟในเมืองฮ่องกงตอนกลางคืนเป็นฉาก รวมทั้งจากตัวหุ่นยนต์ที่ก็ทำให้ตัวมันเองดูเด่นขึ้น
Pacific
Rim ดูสนุกเกินกว่าที่คาดไว้ และน่าจะเป็นหนังในดวงใจประจำปีของใครหลายๆคนได้ไม่ยาก
เพราะหลายๆอย่างดูลงตัวไปหมด ซึ่งถ้าเทียบกันกับหนังในตระกูลเดียวกันและพิกัดใกล้เคียงอย่าง
Transformers จะเห็นได้ว่ามีดีกว่ามากโขในเรื่องของบทหนัง
แม้หลายอย่างๆจะมีกลิ่นอายหุ่นยนต์ของความเป็นญี่ปุ่นอยู่เยอะก็ตาม
คะแนน
7/10
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น